Το Ισλάμ πρέπει να υποτάξει στον Αλλάχ την Ενότητά Του (Μονοθεϊσμός), να τον υποταχτεί μέσα Του
Το Κοράνι είναι η σύσταση των μουσουλμάνων από τους οποίους αντλούν τις διδασκαλίες
Ο W. Montgomery Watt1, στο βιβλίο του «Τί είναι το Ισλάμ», έγραψε: «Η προκατάληψη είναι μόνο μία από τις δυσκολίες που θα συναντήσει ο Ευρωπαίος ή Αμερικανός μελετητής του Ισλάμ. Μόλις αρχίσει να περιγράφει το Ισλάμ ως “η θρησκεία τουΚορανίου”, εισάγει μια κατηγορία που δεν ταιριάζει, την κατηγορία της ‘θρησκείας’.
Οι σωματικές και προφορικές πράξεις λατρείας ονομάζονται
Το Κοράνιο είναι το σύνταγμα των Μουσουλμάνων, από το οποίο αντλούν τις διδαχές που ρυθμίζουν και τις θρησκευτικές και τις καθημερινές τους υποθέσεις
Την Κά‘μπα: Όταν γεννήθηκε ο Ισμαήλ, ο υιός του Αβραάμ και της Άγαρ, η άλλη γυναίκα του Αβραάμ, η Σάρα, ζήλεψε και ζήτησε από τον Αβραάμ να τους διώξει μακριά από αυτήν. Τότε ο Ύψιστος Αλλά(χ) φώτισε τον Αβραάμ, που τους πήγε στη Μέκκα. Ο Αβραάμ τους άφησε εκεί με το σκεπτικό ότι θα τους επισκεπτόταν κάθε τόσο. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο Αβραάμ πήγε να τους δει και τότε είδε τον Ισμαήλ που έριχνε βέλη κοντά στην πηγή Ζάμζαμ. Όταν τον είδε, τον αγκάλιασε όπως αγκαλιάζει ένας πατέρας τον υιό του και του είπε: «Ω Ισμαήλ, ο Αλλά(χ) με διέταξε να κτίσω εδώ έναν Οίκο». Μαζί έκτισαν τους τοίχους του Οίκου του Αλλά(χ). Ο Ισμαήλ μάζευε τις πέτρες και ο Αβραάμ έκτιζε με αυτές τους τοίχους. Όταν το οικοδόμημα έφτασε σε κάποιο ύψος, ο Αβραάμ τοποθέτησε μία πέτρα εκεί που στεκότανε, και μαζί με τον υιό του ικέτεψαν τον
Το Ισλάμ απαγορεύει όλα όσα είναι κακά και μοχθηρά, είτε στα λόγια είτε στις πράξεις.
Το Ισλάμ διατάζει τους πιστούς να αναγνωρίζουν στους άλλους ανθρώπους τα δικαιώματά τους. Γονείς, σύζυγοι, παιδιά, γείτονες: σε όλους αυτούς αναγνωρίζονται συγκεκριμένα δικαιώματα ανάλογα με τον ειδικό τους ρόλο σε αυτόν τον κόσμο. Με αυτό τον τρόπο οι σχέσεις μεταξύ των μελών μιας ισλαμικής κοινότητας σταθεροποιούνται και ισχυροποιούνται. Διαδίδονται η αγάπη και η ενότητα και αποφεύγεται η διάλυση της κοινωνίας.
Στο Ισλάμ όλος ο πλούτος και όλες οι περιουσίες είναι ιδιοκτησία του Αλλά(χ) που ο ίδιος εμπιστεύτηκε στους ανθρώπους. Είναι για αυτούς μια ευθύνη. Ο πλούτος πρέπει να αποκτάται με θεμιτούς τρόπους και να ξοδεύεται επίσης με θεμιτούς τρόπους, όπως ξοδεύοντας για τον εαυτό μας και για εκείνους που εξαρτώνται από εμάς, χωρίς υπερβολές και σπατάλες
Στο Ισλάμ όλος ο πλούτος και όλες οι περιουσίες είναι ιδιοκτησία του Αλλά(χ) που ο ίδιος εμπιστεύτηκε στους ανθρώπους. Είναι για αυτούς μια ευθύνη. Ο πλούτος πρέπει να αποκτάται με θεμιτούς τρόπους και να ξοδεύεται επίσης με θεμιτούς τρόπους, όπως ξοδεύοντας για τον εαυτό μας και για εκείνους που εξαρτώνται από εμάς, χωρίς υπερβολές και σπατάλες. Ο Απεσταλμένος του Αλλά(χ) Μωχάμμαντ (Το Έλεος Του Αλλά(χ) και ειρήνη σ’ αυτόν) είπε: «Την Ημέρα της Κρίσεως κανένας δούλος [του Αλλά(χ)] δεν θα μπορέσει να προχωρήσει ούτε ένα βήμα μέχρι να κληθεί να λογοδοτήσει για τέσσερα πράγματα: για το χρόνο του και πώς τον ξόδεψε, για τα νιάτα του και πώς τα πέρασε, για το χρήμα του και πώς το κέρδισε και το ξόδεψε, για τις γνώσεις του και πώς τις χρησιμοποίησε». (Ατ-Τίρμιδι).
