Οι Πυλώνες του Ισλάμ

Οι Πυλώνες του Ισλάμ  

Οι σωματικές και προφορικές πράξεις λατρείας ονομάζονται Πυλώνες του Ισλάμ. Αυτοί είναι:

Η Ομολογία της Πίστεως (Ασ-Σαχάντατάιν)  

Είναι η ομολογία ότι «’Ασχάντου ’Αλά ’Ιλάχα ’Ιλα Αλλά(χ) Ωα ’Ασχάντου Αν Μωχάμμανταν Ρασούλου Αλλά(χ) - Δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλά(χ) και ο Μωχάμμαντ είναι ο Απεσταλμένος Του». Αυτή η ομολογία είναι το κλειδί για να γίνει κανείς Μουσουλμάνος. Το πρώτο μέρος της ομολογίας, «Δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλά(χ)», σημαίνει ότι:

  • Ο Αλλά(χ) είναι ο Δημιουργός όλων αυτών που υπάρχουν .

  • Ο Αλλά(χ) είναι ο Κύριος όλων αυτών που υπάρχουν και ο
    Διαχειριστής όλων των υποθέσεων.      

  • Ο Αλλά(χ) είναι ο Μόνος που πρέπει να λατρεύεται.  

Το δεύτερο μέρος της ομολογίας της πίστεως, «ο Μωχάμμαντ είναι ο απεσταλμένος Του», εμπεριέχει τις εξής έννοιες:

  • Την υπακοή σε ό,τι διέταξε ο Προφήτης .

  • Την πίστη σε ό,τι είπε ο Προφήτης.  

  • Την αποχή από αυτά που απαγόρευσε ο Προφήτης και από αυτά
    κατά των οποίων προειδοποίησε.      

  • Το να μην λατρεύεις τον Αλλά εκτός από τον τρόπο που
    θεσμοθέτησε ο Προφήτης.      

Η Προσευχή (Σαλά)  

Η Προσευχή είναι ο τρόπος με τον οποίο ο δούλος διατηρεί τη σχέση του με τον Κύριό του. Με αυτή, αυτός μιλάει με τον Κύριό του, αναζητώντας τη συγχώρεσή Του και ζητώντας από Αυτόν βοήθεια και καθοδήγηση.

Υπάρχουν πέντε προσευχές που πρέπει να γίνονται κάθε μέρα. Οι άνδρες πρέπει να τις κάνουν εν συναθροίσει στο τζαμί (Μάστζιντ), εκτός από εκείνους που έχουν κάποιο σοβαρό λόγο που δεν τους επιτρέπει να το κάνουν Μέσω αυτής της πρακτικής οι Μουσουλμάνοι γνωρίζονται μεταξύ τους και κτίζονται, διατηρούνται και ενισχύονται οι σχέσεις αγάπης και ενότητας που τους κρατούν ενωμένους. Επίσης, με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν σε καθημερινή βάση την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Μουσουλμάνοι αδελφοί τους

Αν κάποιος απουσιάζει, πιθανώς επειδή είναι άρρωστος, πηγαίνουν να τον επισκεφτούν, ενώ αν κάποιος δείχνει να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, τον συμβουλεύουν και τον βοηθούν. Κατά τη διάρκεια της προσευχής όλες οι κοινωνικές διαφορές, όπως η τάξη, η φυλή και η καταγωγή αγνοούνται από τους Μουσουλμάνους που παρατάσσονται την ίδια στιγμή ο ένας δίπλα στον άλλο, σε πυκνό σχηματισμό, όλοι στραμμένοι προς την ίδια κατεύθυνση (τη Μέκκα). Όλοι καθίστανται ίσοι, στεκούμενοι σε κατάσταση υποταγής μπροστά στον Αλλά(χ).

Η Υποχρεωτική Ελεημοσύνη (Ζακά)  

Αυτή η ελεημοσύνη αποτελείται από ένα μικρό ποσοστό του πλούτου που ένας πλούσιος Μουσουλμάνος, δίνει στους αδελφούς του που είναι φτωχοί και έχουν ανάγκη. Η ελεημοσύνη αυτή πρέπει να προσφέρεται τηρώντας συγκεκριμένους όρους και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Ένας Μουσουλμάνος τη δίνει πρόθυμα, εκπληρώνοντας έτσι την επιταγή του Αλλά(χ).

Ο πραγματικός σκοπός της υποχρεωτικής ελεημοσύνης είναι η ενδυνάμωση της αλληλοβοήθειας των Μουσουλμάνων, η καταπολέμηση της φτώχειας και ο ξεριζωμός των κινδύνων που δημιουργούνται από αυτή. Μέσω της υποχρεωτικής ελεημοσύνης, οι καρδιές των πλουσίων καθαρίζονται από την απληστία, ενώ οι καρδιές των φτωχών καθαρίζονται από τη ζήλια και το μίσος που ενδεχομένως θα έτρεφαν απέναντι στους πλούσιους. Ενώ έτσιβλέπουν τον πλούσιο να δίνει από τα πλούτη του εκείνο το μερίδιο που θέσπισε ο Αλλά(χ), προσφέροντας έτσι στους φτωχούς χρήματα και δείχνοντας ενδιαφέρον για τις ανάγκες τους.

Η νηστεία του Ραμαζανίου (Σιγιάμ)  

Είναι υποχρεωτικό για κάθε Μουσουλμάνο να νηστέψει μία φορά το χρόνο, και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του μήνα Ραμαντάν (Ραμαζάνι). Από την ανατολή του ηλίου μέχρι τη δύση του, ο Μουσουλμάνος πρέπει να απέχει από οτιδήποτε καταλύει τη νηστεία, είτε πρόκειται για φαγητό, για ποτό ή για σεξουαλικές επαφές. Η νηστεία είναι πράξη λατρείας στο Ισλάμ και είναι μία υποχρέωση που θεσπίστηκε επίσης και από άλλες, προηγούμενες, θρησκείες.

Ο Αλλά(χ) λέει : Ω! Σεις που πιστεύετε! Η νηστεία έχει επιβληθεί σε σας όπως είχε επιβληθεί στα προηγούμενα έθνη πριν από σας [σ’ εκείνους που ήταν πριν από σας (δηλ. Χριστιανούς και Εβραίους κλπ)]. Μήπως και γίνετε ευσεβείς. (2:183)

Το Προσκύνημα (Χατζ)  

Το Χατζ είναι το προσκύνημα στον Ιερό Οίκο του Αλλά(χ) (την Κά‘μπα), όπου εκτελούνται ορισμένες λατρευτικές πράξεις σε συγκεκριμένους τόπους και σε συγκεκριμένες στιγμές. Αυτός ο πυλώνας του Ισλάμ είναι υποχρεωτικός για κάθε Μουσουλμάνο, άνδρα ή γυναίκα, που είναι υγιής και έχει φτάσει (τουλάχιστον) στην εφηβείατου/της, τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του/της, εφόσον έχει τη σωματική και οικονομική δυνατότητα να το πράξει.


Ο Αλλά λέε : Και στον Αλλά(χ) οφείλουν όλοι οι άνθρωποι να εκτελούν το Χατζ (προσκύνημα) στον Ιερό Οίκο (Κά‘μπα, Μέκκα), όποιος μπορεί να το κάνει. Και όσο για αυτούς που δεν πιστεύουν (δηλ. αυτούς που αρνιούνται το προσκύνημα, δεν πιστεύουν στον Αλλά(χ)), ο Αλλά(χ) δεν έχει ανάγκη από τα δημιουργήματά Του. (3:97)

Το Χατζ είναι η μεγαλύτερη σύναξη των Μουσουλμάνων. Μουσουλμάνοι απ’ όλο τον κόσμο προσέρχονται όλοι μαζί, το ίδιο χρονικό διάστημα, στο ίδιο μέρος. Όλοι τους ντυμένοι με τα ίδια ρούχα, επικαλούνται τον ίδιο Θεό και τελούν τις ίδιες τελετουργικές πράξεις. Δε γίνεται καμία διάκριση μεταξύ πλουσίων και φτωχών, ευγενών και άσημων, λευκών και μαύρων, Αράβων και μη Αράβων: όλοι είναι ίσοι απέναντι στον Αλλά(χ). Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ τους, εκτός όσον αφορά την ευσέβειά τους (τάκουα). Το Χάτζ είναι ένα γεγονός που τονίζει την αδελφοσύνη όλων των Μουσουλμάνων και την ενότητα των ελπίδων και των συναισθημάτων τους..